زندگینامه شهید سهیلا بکتاش

نام و نام خانوادگی : سهیلا بیکتاش                        

تاریخ تولد: 1347

نام پدر : حسین                                                          

تاریخ شهادت : 12/11/65

شماره شناسنامه: 565                                         

محل شهادت : دبیرستان زینبیه

شهید سهیلا بکتاش در سال 1347 در خانواده ای ساکن در راه آهن شهر میانه بدنیا آمد .دوره دبستان را در دبستان حقیقت راه آهن گذراند.

سهیلا دانش آموزی فعال و هوشیار و زرنگ بود. نمرات خوب او بیانگر علاقه او به درش و آموختن هرچه بیشتر علم و دانش بود. بعد از مدتی خانواده ای راه آهن را ترک گفته و به خود شهر میانه نقل مکان می کنند.

برای ادامه تحصیل به مدرسه راهنمایی سمیه می رود دوره راهنمایی را نیز با موفقیت سپری می کند.

در مقطع دبیرستان برای انتخاب رشته, رشته انسانی را انتخاب می کند . سهیلا از همان کودکی به کارهای خوب و نیکو از جمله کمک به فقرا و مستمندان علاقه زیادی داشت دختری با سلیقه و تمیز و آراسته بود. اخلاقش زینب گونه بود و در برخورد با هر کس چه افراد خانواده و چه فامیل و غیره خدا پسند بود و به گونه ای رفتار می کرد که کسی از رفتارش سوء استفاده نکرده و ناراحتی به دل ندهد.

به مطالعه کتب مختلف علاقه داشت و در میان این کتب نیز قرآن کریم کتاب آسمانی جایگاه ویژه ای داشت در بین کارهای دستی بیشتر به خیاطی علاقه داشت .

به حال شهدای رزمنده غبطه می خورد و آرزو داشت که ای کاش او هم می توانست به جبهه برود و در جنگ شرکت کند.

روز قبل از بمباران رفتارش عجیب بود و به پرنده ای می ماند که آرام و قرار نداشت و بی تابی می کرد در اولین روز دهه فجر سال 65 و عید مسلمانان ایران دانش آموزان رزمنده دبیرستان زینبیه و از خود گذشتگی و روحیه والا را نداشت, دبیرستان زینبیه هدف آماج راکتها و بمبهای دشمن قرار گرفت.

شهید سهیلا بکتاش نیز یکی از همان پرندگان سبکبالی بود که از قفس رها شد و به جایگاه اصلی خود رسید.

در حیاط مدرسه در حالی که ترکش به پشت سرش اصابت کرده بود به شهادت رسید.

مادر بردبار سهیلا او را در خواب می بیند در حالی که چهره اش زیبا و نورانی است و لباسی سفید به تن دارد و در کنار باغی در زیر درخت سیب با لبخندی دلنشین بر لب و با صدایی دلنواز از مادر خود سپاسگذاری می کند که باعث شده تا فرزندش به چنین مقامی برسد و در چنین جایی زندگی کند .    

                                                            روحش شاد و راهش پر رهرو باد