بعد از این همه روزی فرا میرسد که خداوند به آخرین پیامبرش در آخرین حجش دستوری میدهد و با اجرای آن دستور توسط حضرت رسول خداوند راضی می‌شود. رضیت لکم الاسلام دینا میگوید و این می‌شود که حلال محمد حلال می‌شود الی یوم القیامه و حرامش نیز حرام الی یوم القیامه...

جبهه مجازی به نقل از پایگاه تحلیلی خبری البرزبان /حجه الاسلام منصور مقدمی/  بعضی‌ها تصور میکنند اهمیت عید غدیر تنها برای شیعان است و تشیع برای اینکه ولایت بلافصل حضرت امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب را به رخ اهل تسنن بکشد این روز را پاس میدارد. این عده قلیل اهل تفرقه تنها نیتشان از بزرگداشت غدیر همین موضوع است. یعنی به جای اینکه خود این عید الله الاکبر برایشان موضوعیت داشته باشد تقابل با اهل سنت را اصل قرار میدهند و به عید ولایت به عنوان ابزار نگاه میکنند. این‌ها همان کسانی هستند که نه ربیع در تقویم هایشان پر‌رنگ تر از هجده ذی الحجه است. اگر کسی اهل همت باشد و مقایسه‌ای بکند خواهد دید که مراسم جشنی که در نه ربیع برگذار میکنند پر تمطراق تر است از جشن غدیرشان و اصولاً از هرچیزی در راستای عمیق‌تر کردن شکاف در جهان اسلام استفاده میکنند و اغلب ناخواسته ضربه‌های سنگینی به اسلام میزنند. در‌واقع ابزاری که خدا به کوری چشم دشمنان اسلام خلق کرده است را ابزار میکنند تا هیمنه اسلام را بشکافند. روز اکمال دین روز اتحاد دین داران است. نه فقط مسلمانان. بلکه همه انسان ها. روز کامل شدن روش زندگی برای بشریت و یک عید جهانی است.
چقدر تحقیر کننده است این که گروهی عید بزرگ بشر را به دید یک چماق در یک دعوای درون خانواده‌ای ببیند.
درست است که از محکم ترین دلایل ما برای اثبات ولایت و امامت حضرت امیر همین ماجرای عید غدیر است. اما این بعد قضیه در کنار هزاران دلیل دیگر قرار میگیرد که با عقل و نقل و با کتاب‌های مورد قبول شیعه و سنی قابل اثبات است. عظمت غدیر در اکمال دین است. اینکه در این روز بزرگ برنامه زندگی بشر بالاخره به  حدی رسید که تا ابد اجرای آن امکان‌پذیر باشد. یک صد و بیست و چهار هزار پیامبر آمدند تا برنامه بشر را ذره ذره به تکامل برسانند. چقدر انبیای خدا کشته شدند تا به مردم بفهمانند خوب چیست و بد چیست. چقدر پیامبران از زمان حضرت آدم ابوالبشر تا حضرت خاتم خون دل خوردند تا توحید را برای مردم جا بیاندازند. تا خدا را به مردم بشناسانند. و عدل خدا را به اثبات برسانند. چه بلاها کشیدند تا به بشر بفهمانند معادی هست و فصل برداشتی برای کردار نیک و بد زندگی. و چه مصیبتها که کشیدند تا پیامبریشان را و اینکه سخنشان از جانب خداست را به مردم بفهمانند.
هزاران پیامبر آمدند و کشته شدند تا بشر بفهمد زندگی بی‌هدف نیست. و برای رسیدن به اهداف زندگی چهارچوبی باید رعایت شود. باید ها و نباید های زندگی از آن روز که تکلیف تمام بشر تنها یک چیز بود و آن نزدیک نشدن به میوه ممنوعه تا روزی که حلال و حرام رسول گرامی اسلام تبیین شد مدام تکامل یافت و در این هزاران سال بشریت فراز و فرود ها داشت.
 بعد از این همه روزی فرا میرسد که خداوند به آخرین پیامبرش در آخرین حجش دستوری میدهد و با اجرای آن دستور توسط حضرت رسول خداوند راضی می‌شود. رضیت لکم الاسلام دینا میگوید و این می‌شود که حلال محمد حلال می‌شود الی یوم القیامه و حرامش نیز حرام الی یوم القیامه...
اگر اندیشمندان غدیر را واکاوی کنند خواهند فهمید که بزرگ‌ترین عید برای انسانیت و برای هر موجودی که دوست دارد در مسیر تکامل حقیقی سیر کند همین روز گرامی است.
اگر آن شیعیان که بانی مجالسشان سفارت انگلیس و ملکه الیزابت است و سر در آخور روباه پیر استعمار جنایت کار دارند میفهمیدند که فلسفه استحباب عقد اخوت در این روز مبارک چیست کمتر برادر کشی میکردند. آنان که حتی برادران شیعه خود که دم از اتحاد در جهان اسلام میزنند را هدف میگیرند و کیف میکنند از اینکه تماشاگران کافر دوره شان کرده‌اند و در این دعوای خانوادگی برای کتک خوردن بیشتر هر دو طرف مدام شرط بندی میکنند.
عید آن جشنی است که بعد از هر تکاملی گرفته میشود. مثلاً وقتی مستطیع های جهان اسلام بعد از رمی جمرات در منا برای قربانی کردن می‌روند و مناسک حجشان را  کامل میکنند عید قربان به پا می‌شود و آن گاه که تمام مسلمین جهان در قالبی خاص روزه میگیرند و اعمال عبادی انجام میدهند  
عید فطر را جشن میگیرند. عید قربان و عیدفطر عید همه مسلمین است اما عید غدیر را عید الله الاکبر مینامیم. این بزرگ‌تر بودن معنا دارد. مفهوم دارد. یعنی اگر آن اعیاد برای ملسمانان است این عید برای همه انسانهاست. این را بفهمند کسانی که غدیر را تحقیر میکنند...